Ölüme İnat Şiiri - Süleyman Aydın

alabildiğine hırçın
alabildiğine kızgın
alabildiğine yitik bir kavga

kaybolmuş
yahut yusuf'la kuyuya atılmış
sahrada rüzgarla savrulmuş
soranı yok hürmeti aşkına

oysa ne kavgalar yaşanmıştı
akbabalar bile çekingen ve ürkek
bir yumruk sıkılmıştı alabildiğince
ve öylece kalmıştı
geridekiler korkaktı

zulüm kaynıyor buralar
hazan kuşları gelmeyecek anlaşılan
papatyalar gelincikler barut kokuyor

yalınayak bir kız
mavileri aşmada
itilmede tel örgülerle kaplı bir dünyaya
varsa yoksa o dünya

emniyet kemeri gibi
sarılmış inceccik bellere
alınmış tüm hayalleri elerinden
gençlerin

biri hesap sormada darağacında
ölüme inat haykırıyor
sesi çıktığı kadar