Ölüme İmrenilir mi İmrendim

Ölüme imrenilir mi İMRENDİM.

İmrenilecek ölüm için imrenilecek ömür sürmek lazım. Kadriye kardeşimi geçirmiş olduğu ani beyin kanaması münasebetiyle ebediyete uğurladık. Biz ondan razıyız, Rabbim de razı olsun. İnşallah Peygamber Efendimiz'e komşu olsun. Bu mübarek günde göçtü, imrenilecek hayat ve imrenilecek bir cenaze programı oldu. Çünkü arkasında bir dua ordusu vardı. Süleymaniye Yurdu Mescidinde kılınan öğle namazını müteakip cenaze namazı için organize olundu ve büyük bir kalabalıkla cenaze namazı icra edildi.
Mukaddes davalarda ölüm bile güzeldir. Merhume Kur'an kursunda belletici vazifesi görüyordu. Yüzlerce talebesi onu yalnız bırakmadı.
Ölüm sadece fizikseldir, hatırlandığın kadar yaşarsın..
Ne cevherler ne dostlar biriktirmiş. Üç yüz metre uzaktan bir komşusu geldi, anlatıyor "Bizim eve geldi. Sizin çocuğunuzu ben okutayım dedi" diyor, "Biz de hanımla bir birimize baktık, tamam dedik. Bu devirde böyleleri var mı dedik" diyor. "Tanımadığımız biri zile basıp sizin çocuğunuzu okutayım, Kur'an-ı Kerim öğrensin, ücret talep etmeyeceğim diyen biri, şaşırdık" diyor. Bir başkası geliyor, "Ders verdiği okulda öğrenciler hocamız öldü diye odasından dışarı çıkmıyorlar." diyor. Bir başkası geliyor, "Ben ondan ilim öğrendim." diyor.
İşte insan arkasından konuşulacak , imrenilecek, ilham alınacak şeyler bıraktıysa ne mutlu..
Hak ve hakikat ölçüsünde inandığı gibi yaşadı ve o yaşadığı hakikat üzerine vefat etti, imrenilecek şerefli bir ölüm oldu.
Allah Rahmet eylesin..
Cenaze namazında mensup olduğu davanın dua askerleri vardı. Adeta dua ordusu desek abartmış olmayız, kabrine kadar eşlik ettiler..
Bu nasıl şerefli bir ölüm
Bu nasıl imrenilecek bir ölüm
Bu nasıl büyük bir miras
Bir taraftan ayrılık ve acı yüreklerimizi yakarken imrenilecek bir hoşluğun,
Vuslata erme mertebesinde...!
Onlar ki,
Her şeyin Hakk'dan gelişine bakıp görmeye;
Mazhar edilmişlerdir elhamdülillah...!
Annesine, ablasına, abisine, kardeşine, eşine, evladına, ümmete hediye edilen ne güzel bir tablo..
İmrenilecek hayat budur. Ne milyoner olmak, ne de şan şöhret isterim. Varoluş nedeninin farkına varıp, dine kitaba hizmet uğrunda ölmek isterim.
Su testisi su yolunda kırılır. Bulunduğunuz ortamlar son ortamınız, yaptığınız işler son işiniz olabilir. Allah (c.c) ; İmanla, Kur'anla, hüsnü hatim ile tamamlanacak bir ömür nasip etsin herkese..
Kardeşim Kadriye Hoca, imrenilecek bir yaşam sürdü ve yine imrenilecek bir ölüm ile bu dünyaya veda etti. Bu esnada uygun olmayacağını düşünerek bir çok yaşanan olağan üstü hadiseleri buradan nakletmek istemedim. Ölüm bizler için nasihattir, bunları da ibret alalım diye naklediyorum..
.
Hayırlı eş dünyanın en güzel hazinesidir.
Fani cennet huzurlu bir yuvadır.
Güzel ahlak ve güzel işlerle dolu bir hayatın sonsuzluğa açılan kapısının anahtarını bize öğrettin. Bu dünyaya hoş bir seda bırakıp gittin. En değerlimiz, canım kardeşim.. Rabbim şehadetini kabul eylesin. Bizlere de böyle güzel bir şekilde arkamızda dua ordusu ile uğurlanmayı nasip etsin inşAllah.
Kardeşim Kadir Gecesinde doğduğu için babam ismini Kadriye koymuştu. Rahmetli ben Kadir Gecesi vefat edeceğim derdi. Ramazanı Şerif'in son on günü, tek günlerden birinde emri hak vukuu buldu.
Hazret-i Ebûbekir radıyallâhu anh’ın şu samimî niyâzıyla nihâyetlendirelim:
“Allâh’ım! Ömrümün en hayırlı devresi sonu, amellerimin en hayırlı kısmı neticeleri, günlerimin en hayırlısı da sana kavuştuğum gün olsun!
Âmîn!..
Acıyı hisseden herkesin başı sağ olsun. Ölüme imrenilir mi? Ben imrendim. Bu kalabalık, bu sevgi seli, bu birlik kaç kişiye nasip olur? Annesinin, ablasının, kardeşlerinin yaşadıkları, hizmet arkadaşlarının evlatlarına telkinleri her şey sanki bir organize gibi, her haliyle yolculuğa teyakkuzda olmaları, maneviyatı tek tesellimiz.. Elbette kalplerindeki kor sönmeyecek biliyorum. Allah cümlemize sabırlar versin. Bizleri bu günümüzde yalnız bırakmayan, dünyanın her yerinden hatimler gönderen, kurbanlar kesen, dualar eden, kutlu davanın kutlu yolcularına selam olsun. Hepinizden Allah razı olsun..

Salih Kozan.