Ölüme Hasret Şiiri - Ömer Bulut 2

Ölüme hiç bu kadar hasret kalmamıştım,
Taki hayatın tüm meşakkatlerini sırtıma alana kadar.
Vuslata hiç bu kadar özlem duymamıştım belkide,
Ondandır geçmişe dönüp takılınca aklım ellerim.
Nerdesin ey beni benden edenim
Kendimden geçip kendisine müptela edenim.
Sana sitemkar olmak feryat etmek
Hep yaktı nefsi canımı,
Yandındıkça kül oldum duman oldum,
Sen oldum, ben oldum, bilmem ki neden.