Ölüme hamileyim Şiiri - Akif Tütüncü

Anne bugünde
Yüreğimi boğacak akan sevdalar
Anılar öğütecek acemi kuşlarımı
Al yazman yüreğimi boğmuş
Aile sıcaklığımız
Açık büfe
Anlatamadım sana susuzluğumu
Gömüldüm aynı mahallenin çocuklarıyla
Ateşi vurdu ay gece
Düşüncesini astı aynalar yüzüme
Bebeğim bırak ne olur hayat yolculuğumu
Kış masallarım buğday tanesi
Hamileyim ölüm doğacak yarınlarıma
Boyadım sonbaharları deniz feneri resmi
Gemiler dağ gülü
Boğulur denizde
Dönüşümüm
Dört kollu tek sahneli perde
Doğmamış oğluma damlıyorum
Düşe yazdığım bahçemi
Dudak izim dökülsün diye yanaklarına
Gidenlerin ardından bende göçtüm
Göl gibiyim gölgemi sil baba
Kırıklıklarım sol yanım
Hayatın vurguları çiğneyen hüzün
İki topraklık inci tanesi
İklimlerimi kuruttun içimde ki
Kalbim karda gül açsan
Kendini arasan yıkıntı şehirler de
Koro halinde kukla yaşamlarda
Kuruyacaksın kül rengi liman
Masal kahramanlarından mektuplar üşürmüş
Ayıklarmış mum yanıklarını
Kahramanlarına mezar olan rüzgâr
Olgunlaşır papatya falında
Son yaprağım sonbahar
Tenimi
Yalancı baharlarda ıslattı
Yemeni yüreğime sargı
Hamileyim ölüm doğacak yarınlarıma