Ölüme Güzelleme Şiiri - Hakan Karadağ

Düşürme gözlerini şimdi akan bulutlara
Artık çok geç sen çoktan öldün
Gittin uzak diyarlara
Bulutlar gibi göç ettin
Hayallerin peşinden gidemezsin
Umudun defterini kapattın gözüm
Akıtamazsın kuşların kanadına gözyaşını
Öpücüklerini
Yârin dudağından biriktirdiğin
Saklayamazsın sen artık
Çocukların gülüşünde açılmaz kalbinin penceresi
Gözlerin kalkmaz masmavi gökyüzüne
Umut aşılanmaz artık maviliklerden
Sen öldün, yattığın yerse mezarın
Öfkeni büyütemezsin haksızlıklara
İçindeki çığlık büyüyor sanırsın
Oysa çok geç gözüm
Ölümün sessizliği zamanıdır şimdi
Kolların kavuşmaz tanıdık omuzlara
Tutamaz elini istese de sevdiklerin
Haykırma boşuna sessiz kalır çığlıkların
Gebedir söylenmemiş sözcüklere
Dudaklarında kalan son nefesin
Sen ölüsün artık
Boşuna arama gelemez beklediklerin