ÖLÜME GÜLÜYORSUN! ...
(Güvercinin Ardından...)
Bu ebedi ayrılık, kolun kanadın kırık,
Üç kuruşluk kurşuna, borçlanıp gidiyorsun…
Katline ferman veren, caniye aykırılık
Sevdin çıkarsız sevdin, ölüme gülüyorsun.
'Gönül benim kime ne? Yaşatmazlar, yaşamam!
Sevdiğim aşk’ım için, ölümü seçiyorum…
Varsın vefasız olsun, ben onsuz yaşayamam
İmkansız aşk’ım için, canımdan geçiyorum.'
O kahpeymiş, kötüymüş, varsın sevmesin beni
Ben bir kere sevmişim, artık geçemem ondan...
Affediyor yüreğim, her tür ihanetini
Sinemi delen kurşun, kurtarır acı sondan
'Çok şey istemedim ki, o mavi gözlerinden,
Bir kaç günlük mutluluk, fazlasına ne gerek!
Tercihim kaçmak oldu, dostların sözlerinden
Dinlemiyor şu gönül, ne akrep! ne engerek...'
Toroslar gizlemedi, Menge köprüsü yıkık
Göksuya aktı kanım, dileğim o yaşasın...
Emine'yle Ahmet'in türküsü bir hıçkırık!
'Bana kurşun atan dost, Adana'ya koşasın.'
Diyerek; mutluluğu, kör kurşunda aradın
Güle güle güvercin, kabrin nur ile dolsun
Yorgun Yağmur diyorki; aşkını ispatladın
Sevdim diyen yürekler, bir fatiha okusun.
Adana, 10.05.08 16.41 Y.Yağmur
..................
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 10.5.2008 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çilingir sofrasında Eminem türküsünü söyledikten sonra, hikayesini anlatan arkadaşım Yusuf'un yalancısıyım. 'Oğlanın işi yok üstelik de itin biri! senin dengin değildir' denilerek, Verilmeyince' Ahmed'ine kaçan Emine 'ile Bir kaç ay sonra, Karşı köydeki bir düğünden köyünün kadınlarıyla birlikte dönmekte olan Emine ile karşılaşan emmisinin oğlu Ödlek Kâzım çeker silahını boşaltır Emine'nin üstüne! ... yanındakiler can korkusuyla kaçışırlar. Emine cansız suya düşer... ölüsünü ırmağın kenarına gömerler yeri belli olmasın diye taş bile dikmezler. Emine kızın sevdası dilden dile dolaşır. Sarılar'ın Ahmet öldürülen Emine'nin kırkı çıkmadan Ayşe diye bir kız daha kaçırır... Kayseri'de düzenini kurmuş çoluk çocuğa karışmış. yıllar sonra Emine'nin köylüsü Iraz kadın bir ağıt yakar. Tekrara düşmeden ve Iraz ablanın ağıdını kopya etmeden kendimce düzenlemeye çalıştım! umarım başarmışımdır. Kimden: Yılgın Yağmur (Bay, 54) Kime: Sev.................................. Tarih: 10.05.2008 16:41 (GMT +2:00) Konu: Bir ay oldu değilmi? ...... ÖLÜME GÜLÜYORSUN! ... (Güvercinin Ardından...) Bu ebedi ayrılık, kolun kanadın kırık, Üç kuruşluk kurşuna, borçlanıp gidiyorsun… Katline ferman veren, caniye aykırılık Sevdin çıkarsız sevdin, ölüme gülüyorsun. 'Gönül benim kime ne? Yaşatmazlar, yaşamam! Sevdiğim aşk’ım için, ölümü seçiyorum… Varsın vefasız olsun, ben onsuz yaşayamam İmkansız aşk’ım için, canımdan geçiyorum.' Diyerek; mutluluğu, kör kurşunda aradın Güle güle güvercin, kabrin nur ile dolsun Yorgun Yağmur diyorki; aşkını ispatladın Sevdim diyen yürekler, bir fatiha okusun. Adana, 10.05.08 Yorgun Yağmur
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!