boğuluyorum içim hep dert dolu
bu dünya neden böyle azap yolu
anlatamıyorum dört bir yanımı sarmış korku
ölüme götürüyor sanki beni bu duygu
yaşamak için ağlıyorum gece boyu
artık gözlerimin yaşı bile kurudu
şaşırdım ne yapayım bu suskunluğumu
biliyorum ölüme götürüyor beni bu duygu
düşünüyorum acaba iyi niyetin karşılığı bumu
ufacık bir huzur istedim çokmu
ama siz çok gördünüz ufacık bu huzuru
belliydi ölüme götürecek beni bu duygu
yaşamak için herkesin ikinci bir şansı yokmu
olsa bile o şans bana çoktu
anladım bu dünyada herkesin içi fesat dolu
beni ölüme götürecek bu insanların huyu.
Kayıt Tarihi : 8.5.2009 18:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
herkes bir insana sıkıntı vermesi üzerine yüklenmesi
![Doğan Biçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/08/olume-goturuyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!