Ölüme Gitmişler Vatan İçin

Küçücük çocuklar gitti savaşa,bir tek vatan uğruna.

Ata'm toplamış 15'lik yiğitleri,
Nasıl kazandık,nasıl kaybediyoruz?
Yarı yolda göçmüş kimileri,
Hiç icraat yok,sadece ağlıyoruz.

Bir adım atana bin mermi düşmüş,
18 Mart'ta anıp,tekrar uyuyoruz.
Düşünen yok; babası öksüzmüş,
Bir marş okuyup,tekrar unutuyoruz.

Nerede bu şanlı mehmetçiğin torunları,
Ulusun göğüslerden inmeyen kanlı bayrağı?
Kim vatanına feda eder naşını?
Ayakta uyuyorsunuz,ruhunuz dışarı.

Binler birleşip bir olunca meydanda,
Gözleri fırlamış yuvalarından gevurun.
Avucunu açıp göğe kaldırınca,
Bağları tutmaz olmuş vücudun.

"Sen gerer misin arkadaşının canı için göğsünü? ",
Solmuş,kanı çekilmiş benzinin tümü.
Arkanı düşünmeden; "Bugün zafer günü",
Hiç olmassa git cepheye,al eline süngüyü.

Vatanmış,ulusmuş,umrunda mı senin?
Bir bardak içkiden ibaret derdin.
Deden koşa koşa ölüme giderken,
Boş bir çuvaldan beter,geçmişinden bihaberdin.