Ölüme Giderken Şiiri - Aydan Yalçın

Yine gelse de bahar
yine çiçeğe dursa da kirazlar
tepemde yazdan kalma
masmavi bir gökyüzü var -
olsa da
sesimde susan bir varoş (tu)
yokluğun...

umutlarımı çalan gecelerden
ayıklıyorum / ömrüm (ü)
bir kelebek kanadında
yitip gitti aşk -
ın bestesi / buruşuk (tu)
sarı benizli mevsimlerin ardından
sırıttı ölüm / yaşama göz kırparak
ve
taze bir mezara hazırladı
kendini toprak...

sonra yavaşca kalktı
Ay yüzlü kadın
gözlerinin yeşilini / yapraklarda unutarak...

silkeledi düşkırıklarını eteğinden
ve
martılar / uçuramayacağı için yeniden
ölüm sinen bir geceyi
cellat bilip kendine

tuttu
susarak / çaresizce
Azrailin kendine uzanan ellerinden...