Ölüme Giden Sevgili Şiiri - Süleyman Tan

Puslu gece, girdap çıkmazı var çehremde,
Ay karanlık vuslat donuyor gözlerimde.
Kalemim kırılgan mürekkebim ağlıyor nedense,
Sevda kayboldu koşarak atlıların ensesinde…

Sanırım yine ayrılık vakti geldi gökyüzü görmekte,
Dün elini tutan sevgili bugün kaybolup gitmekte.
Kimler, nedensiz ayrılırken ağlıyor toprak anaya düşen damlalar,
Gözler fersiz bugün, belli ki; davetiyeler basılıyor kağıtlar azalarak tükenmekte…

Davetiyeni aldım davetsiz misafirsin bu yürekte,
Gelin mi oluyorsun toprağa düşen son nefesinde.
Bağrıma basıyorum şu an sımsıkı, yüreğin ellerimde,
Gidiyorsun peşin sıra bağrımdan kopardığın son nefesinle…

Tutmak isterdim ellerini son kez,
Öpmek isterdim alnından oracıkta ve tez.
Nasıl oldu da bir cesaret geldi yüreğine,
Çabucak uçuverdin kelebek misali bu kez…

Koynumda beslerim bitmeyen sevgini,
Toprak mı aldı o narin öpülesi bedenini.
Bak yine yağmurla getirdiğin sineni,
Yine yağmurlar götürüyor ömrümü okuyanı bileni…

03.10.2012 14.00