Yavaşça uzandığı yerden doğruldu kadın.
Kalçasını sıkan pantolonundan kurtuldu önce,
Daha sonra nefesini daraltan, diğer can sıkıcı kıyafetlerden.
Şimdi giydiği kıyafet adeta günah ve masumluk uyandıran çırılçıplak bedeni idi.
Avuç içleri ateşi arzuluyor,dokunmak için can atıyordu.
Son nefesine ramak kalmıştı..
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




her anımız ölüm davetiyesi aslında, kart kime çıkıyorsa ilk sırayı o alıyor... güzeldi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta