Yavaşça uzandığı yerden doğruldu kadın.
Kalçasını sıkan pantolonundan kurtuldu önce,
Daha sonra nefesini daraltan, diğer can sıkıcı kıyafetlerden.
Şimdi giydiği kıyafet adeta günah ve masumluk uyandıran çırılçıplak bedeni idi.
Avuç içleri ateşi arzuluyor,dokunmak için can atıyordu.
Son nefesine ramak kalmıştı..
Bir zamanlar hayallerini süsleyen gökyüzü,
Şimdilerde masumane yangına günahkar davetiye çıkarıyordu.
''Gökyüzünü yangın yapan Tanrı,
Ateş oldum seni yakmaya geliyorum.''
Kayıt Tarihi : 10.2.2016 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)