Ölüme dakikalar kala hissediyorum her şeyi.
Mesela boynuma geçirdiğim ipi.
Bunu yazarken elimdeki kalemi.
Yazdığım o defteri.
Ölmeme sadece 2 dakika!
Ne bir vasiyetim var!
Ne de vasiyetle bırakacak malım!
Benim ederim yok ki neye yarar...
Ölmeme sadece 1 dakika!
Ellerim titriyor...
Gözlerim kararıyor...
Kanımın çekildiğini hissediyorum!
Ruhuma zuhur ediyor soğuk.
Yavaş yavaş sesler geliyor içimden!
Karışık bir yerden!
Biraz da zihnimden,
Biraz da yüreğimden!
Özgeyi severek ölüyorum!
Ona söylediğim yalanı düşleyerek!
Sevmiyorum dediğim her an yalan! Sayıyorum bir bir...
Her sevmiyorum dediğimin ederi ölüme 1 saniye!
Ben her şeye rağmen hala seviyorum!
Hem de ölmeme saniyeler kala...
Kayıt Tarihi : 27.7.2023 08:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!