Ölüme Dair Konuşmalar 5

Ben ki bir yerlerde yitirmiştim beni,
Yerle bir olduğum o yerde.
Yıllar acımasız ve bir o kadar güzeldi,
Yaşamak uzayıp giden bir hasretti.
Sesime katılan pus, yaşamımın arta kalanıdır.
Bir veda şiiri yazacak kadarım artık,
Yorulmuş, yontulmuş ve yonulmuşum.
Gördüğüm şeyler:
Nehri ikiye yaranlar,
Kuyularda kalanlar,
Tufandan kaçanlar,
Kitaplar, şiirler, aşklar, bekleyişler,
Uzun soluklu bekleyişler,
Soluksuz geceler,
İzmarit mezarlıkları,
Çok derin mevzular.
Hayatım bir otobüs durağı,
Ben ise hep yanlış yerdeyim.
Yaşamak isterken kendimi yitirdim,
Elimde değil hiçbir el.
Ben neredeyim, ben bir hiç miyim?
Ey Rabb, seninle değildi kavgam,
İsyanım sana değildi.
Ben o dağ değilim, üstüme karlar yağsın,
Yalanım yok, kanım aksın.
Ne kadar ki istedim sevmeyi,
O kadar uzaklaştım kendimden.
Ben kimim?
Toprağımda hiçbir şey yok,
Çiçekler çalıp getirdim yeryüzüme.
Ve şimdi sonun sonuna gelirken,
Bir şiirlik daha ömrüm var,
Bileklerime neşterler dayanana kadar.