Ölüme dair Şiiri - Muammer Erkul

Yaşayanlara yazılır “ölüme dair” yazılar... Ölüme dair yazılar “yaşayanları” arar durur; çünkü ölülerin, ölüme dair yazıları okumaya ihtiyacı yoktur!
Yaşayanlara yazılır “ölüme dair” yazılar...
Ve bütün ölüme dair yazıları “diriler” yazar; ölmemişlere ölüme dair bir kaç söz söylemek için!
* * *
Dirilerin “ölmemiş olanları” anlamaya çalışır ölüme dair yazıların anlattıklarını...
Ve ölülerin “yaşayanları”dır aslında bizlere suni teneffüs yaptıran! ..
Yaşayanlara yazılır “ölüme dair” yazılar...
Ölüme dair yazıları da “yaşayanlar” anlar!
Yaşamak; “sonsuzlukla barışmaktır” aslında; ve bilmem nasıl yaşar “tek hayat”a mahkum olanlar? ..
* * *
Ölüme dair yazmak ve ölüme dair okumak; bir ölünün karanlık odasında havasızlıktan boğulmakdan ziyade, ölümün penceresini açmak ve ordan bir “ödünç” nefes solumaktır...
Sonra solmaktır yaz güneşine dayanamayan laleler gibi!
Ama en güzeli; müjdeler almaktır...
Müjdeler almaktır.
* * *
Faydası yoktur korkuların, ecele...
Bazı kafalarınsa işi kumda saklı durmaktır! ..
* * *
Ölüme dair yazılar “yaşayanlara” yazılır.
Yaşayanlara yazılır “ölüme dair” yazılar...