Ölüme dair Şiiri - İlyas Han Şahin

bır ölü ıle hasbıhal
dedım nedır ölüm
dedı,hıssızce uyumak
acı var mıdır dedım ölünce
acı gerıde kalanlardır dedı sessızce
dedım,kokusu var mıdır ölümün
dedı,toprak kokar kefenden sıyrılınca
üşürmüsün,üzülür müsün,sever mısın dedım
üşüdüğümde tüm sevdiklerime üzülürüm dedi
özlem dedim ya özlem
beklemektır dedı büyük hesap gününü
rahmeti çürüyen cesetlerden özlemleştirmek
dedım gelır mi dualarımızı ağlayışlarımız
dedı,yaşarken edıyorsan dua,ağlamışsan O'nu düşünerek
beklersın sadece kendını bilmeyerek
korkuyor musun dedım
hemde çok dedi,çürümüş gözlerinden süzülen toprakla
dünya oyun,dünya eğlence
bağlanırsan O'nu unutup dünyaya sadece
yağmurlar yıkasa da seni
peygamberler kıldırsa da namazını
kabeye gömselerde cesedini
acıklı bır azaba açarsın akşamını sabahını
zekan,bilgin güzelliğin paran yetmez mi
yetmez dedi gösterip sararmış kefen cebini
gıybet,kötü zan,iğrenç bakışlar hep böceklerın hediyesi
yoksa götürecek birkaç güzel ameliyesi
yetmez dedi hatimler,mevlıtler ölüye boş gerisi
kurtarmaz dedi sadece kalbi temiz olmak seni
dedim, karanlık mı yattığın yer
çürürken acı çeker mısın
dedi,sen hiç ölmeyecek misin
gencim,güzelim,yakışıklıyımsa tek sermayesi
bağlıysan yürekten dünyaya,ölüm gelmıyorsa aklına
her bir acıklı saniyesi
ateş,soğuk ve görememek asla cenneti
sus dedi,ölgün sesiyle
ne olur sus!
konuşma bırdaha benımle
yaşamak,musalla taşına yatmaktan beter
sevmek O'nun ıçın değılse
aşk namazında dua etmekten beterse
avuçlarında O'ndan iz
gözlerınden O'ndan korku olmadıysa eğer
sus
dılını tutan kurtuldu dedi
itaat edersen dünyada O'na
korkma dedı kara mezarlardan,acıklı dırılışlerden
erkeksen helale uzan
kadınsan namusunu koruduysan
yaşadıysan adam gibi,müslüman gıbı
hele ağladıysan tevbe kapısı önünde
ölüm düğün bayram
varmı dedım düğün bayram eden orda
henüz gelmedi dedi çok uzun zamandır
çoğu öldüğünde anladı yitırdıği tek şey imandır
sustum
sustu mezarlıklar
içlerinden çıkan çığlıklar
acı acı hüzün doluydu yaşayanlar
kefen beyaz,ceset sarı
ne duyulur feryatları ne acıları
beklerler hesabı
sustum
sustum
ömrümü ellerıme kustum
ölü umursamadı, zamanı duydum
çok geç değıl çok geç değıl dıyordu
hıçkırıklara boğuldum
ölü kokuttu ölümü
bır cenazeydı hayat
okunmaktaydı ezan
kendımı yatağımda buldum
sustum
ölü yoktu artık,mezar uzaktı bana
hesap getırmemıştı henuz yağan bulutlar
pencereme bır tıkırtı
elım kalbımden patlayacak oldu
penceremde sela kuşu
ha öttü ha ötecek
bır tabut var benı bekleyen
pek çok elle beraber benı taşıyacak
bır beyaz yerı belırısız kefen
uryan halimi saracak
ve bır beden, hesap soracak
sustum
penceremden tıkırtı
kalbımden gürültü geldii
sela kuşu benı seyrettı
musalla uzaktan,sıcak suyum yakından
dedım olum!
dedi
buyur gülüm
gel al beni
dedi ben emir kuluyum
vedalaşamadan mı dedım
ölü,pencere,kefen ve suyum
sustum....