Güneş battı, Ay kayboldu,
Karanlık çöktü göklere,
Herşeyde derin bir sessizlik,
Diller lal, yürekler kor,
Gönüllerde nedamet.
Ne faydası var gözyaşlarının,
Ne tesellisi düşüncelerin.
Artık günü bitirmek yok,
Sabaha uyanmakta.
Şimdi bütün gelecek, ümitler,
Binbir hevesle kurulan hayaller,
Omuzlardaki tabutta,
Ve adın mezar taşında.
Kayıt Tarihi : 30.8.2017 19:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Bakdım](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/30/olume-dair-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!