Ölüme bakıs açımız ne kadar da enteresan. Sanki bu dunyada hep var olmamız gerekmiș gibi. Biri öldüğünde umutsuzluğa kapılıp acı çekiyoruz.
Oysa, burası sınırlı.
Geçici...
Kendini "beden olarak tanımlama" yanılgısı...
Ölüm her șekilde var,
Bazen ateș, bazen su, bazen insan,
bazen toprak, hatta bazen ufak bir fasulye tanesi...
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta