ölümü arzuluyorum,
kemiğime kadar çürümek.
kimsesiz, çaresiz,
mutlak sona yürümek.
yaşamı bu noktaya getiren,
ne denli bir duygudur bu?
insan ister mi hiç, sonsuz bir uyku?
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta