Ölüme Arzu Şiiri - Kerem Can Onuş

ölümü arzuluyorum,
kemiğime kadar çürümek.
kimsesiz, çaresiz,
mutlak sona yürümek.
yaşamı bu noktaya getiren,
ne denli bir duygudur bu?
insan ister mi hiç, sonsuz bir uyku?
ey her sorunun cevabı olduğu düşünülen
kimsesiz ulu kişi!
bana reva değil soğuk yatağımda aklımı
düşüncelerin kemirişi.
son isteğimdir,
merhamet et kuluna,
acısız bir ölüm bahşet.
dalmışken uykuya.