Ölüme Arzu Şiiri - Vahdet Mehmet Güneş

ölüm al ruhumu incitmeden
ilk doğduğum günahsız zaman gibi
mevlamızın emrisin insanoğluna
kaçınılmaz güçsün seni şerefle karşılamalı
haber ver sükünet muhafızken bahçemde
korkum insanoğlunun hercai vaadleri
etkileşimde onlarla günah havuzumun taşması
Afrika menekşeleri açılsın
çamaltı mezarımın kumlarında
azabım buhar olur çiçeklerinde
ölüm öğrendin Ağrı dağı yağmurunu mart rüzğarını
üzerimde istedigim nasıl olsa
ihmale gelmem viran eder
Grozni Dresden manzarası gibi tersi
sevgilim uzaktı hayatın akışında
saten mavisi malikanemin kapısında
bekleyemem son ver onun ömrüne
yaşasın bir çift yürek kefenimin içinde