Ölüme alkış Şiiri - Zehra Canan Yıldız

Bir sahne dünya
Rollerimiz üstümüze perçinlenmiş
Mıh gibi yapışmış yakamızda hayat
Korkularımız düşlerimiz
Bilinmedik karanlıklar
Sevinçler çocukça
Umutlar sonsuzluk
Bir türkü çalar ağlatır
Bir oryantal oynatır
Göçmen kuşlar düşlerimiz
Mevsimlik işçi gibi
Bu gün burada olduğu yerde
Yarın bilmediği, ummadığı koylarda
Güldürme beni sevinç
Ağlatma umutsuzluk
Koşturma yorgunluk var
Hırsım dağlardan yüce
Sevgilerim minik elde değil
Görünmez gösterilmez
Umudum yarın
Yarın hep yarın,
Tükettiğim gün yarına
Bekleniyorum.
Sözümdeyim geliyorum
Nefesim bitti tükendim.
Söz verdiğim yerdeyim
Anıldı ismim titriyorum
Hepinizi seviyorum
En çok sevmediklerimi
Sevdiklerimi bildirdiniz
Daha da ayrı yeriniz
Ölümümle mutluyum,
Alkışları dinliyorum.
18.02.2007