Etten kemikten sıyrılıyorken toprak ve taş
İnsan bir yolculuğun içinde bulur kendini bir zaman
Yarı uykuda kalplerin kuşlar gibi yorgun çırpınışı
Ve konacak çorak bir yerde
Karanlık bir çukurda buluyor bir an kendini
Tabuttan çıkma bir can iken
Toprağa taşa karışıyor
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta