Etten kemikten sıyrılıyorken toprak ve taş
İnsan bir yolculuğun içinde bulur kendini bir zaman
Yarı uykuda kalplerin kuşlar gibi yorgun çırpınışı
Ve konacak çorak bir yerde
Karanlık bir çukurda buluyor bir an kendini
Tabuttan çıkma bir can iken
Toprağa taşa karışıyor
Ruhundan ayrılan cüssesi
Bir bulut olup giderken kalabalıklar
Yerleri hüzünle eziyor
Can halindeki adımlar
Yine eksik dualar
Ruhlarında eksik bir iman
Yaşarıyor gidenlere gözleri
Kayıt Tarihi : 19.3.2019 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsan taştan topraktan bir et ve kemik İnsan bu yolculuğun içinde bir diri Bir zaman toprağa ve taşa karışacak Bir irin
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!