Ölümdür Ayşe'm Şiiri - Kurtuluş Kurtoğlu

Acı verse de şu dikenler güle
Ancak onla kıymet bilinir Ayşe’m
Ateşler düştü gayri bu gönüle
Ayrı kalmak sizden ölümdür Ayşe’m

Yüreğim gizliden gizliye ağlar
Yaram derindir, ancak sevgin dağlar
Yüreğim coşkun su olup hep çağlar
Yandı gönlüm bir kere sönmez Ayşe’m

Şuursuzca hareket eden başlar
Şahit olsun sevgime dağlar taşlar
Şüphesiz akar gözümden yaşlar
Şehittir bu yüreğim size Ayşe’m

Ellere gül, güle bülbül yakışır
Elbet seven sevenle bakışır
Esrarı bilinmez yürek akışır
Elvan, elvan açan bir gülsün Ayşe’m

Ebabil kuşları seherde gelir
Elmasın kıymetini sarraf bilir
Elbet kalpten kalbe sevgi biçilir
Esirdir bu kalbim elinde Ayşe’m

Reyhan, lale, sümbül dağlarda kokar
Rüya değil bu kalbim sana akar
Ruz-u şeb yüreğimi aşkın yakar
Ruhum ruhuna mühürlendi Ayşe’m

Burcu burcu kokan lale sümbülsün
Bağlarda öten garip bir bülbülsün
Beni benden alan ne hoş gönülsün
Bal dilli, kara gözlü olan Ayşe’m

Aşkın elinde olmuşum bir şaşkın
Akar durmaz bu gönlüm daim taşkın
Alev olup yaktı beni bu aşkın
Ay yüzlü, karakaşlı olan Ayşe’m

Yüreğim yara, bilmez sağı solu
Yanar gönlüm çaresi yok Kurtoğlu
Yıkılanın, hiç mi yok yapma yolu
Yalan senden başkası canım Ayşe’m

09.12.2015 Araklı