Ölümdü Aslında Şiiri - Musa Musaoğlu

Yağmurun çiselemesiyle başlayan bir gündü
Zaman durmuş mekânlar gizli idi
Tarih her köşesinden gelen farklı bir koku bulanmıştı
Yeni bir başlangıç, yeni bir hayat.
Hatta yeni bir doğuşun başlangıcı idi.
23 yaşında tekrar doğmak gibi

Ayrılık seyranıyla başlayan bir gün
Aralık ayının soğuk havaya bulanma misali
Soğuk bir İstanbul sabahı

Gözlerin teredütlüğü ölüm umuduyla yaşanan o gün
Her şeyin yeniden başlama umuduyla,
esenler otogarından başlayacak bir hikaye
Acı, kir ve yalnızlığın asık suratıyla

Bir yolculuk başladı 530’dan
Geceleri sokakta, gündüzleri yasta.
Her tarafı karanlık bir yolculuk.

Yollar revan duygular amansız
Ümit timsali, ölümdü aslında
Her şeyin başladığına inanarak bitirdiğim gün…