Hovarda bir türküde gün boyu yaşamak,
Atlarımı sürdüğüm o bayır otlaklarında,
Gökyüzüne bakıp bakıp ağladığını gördüm,
Açılmaz kuyulardan sözcükler boşandı bir anda,
Bu kumral yüzle ağlayarak koşamam,
Ey en çılgın sayfalarda gizlenen şiir,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
