Korktum hep karanlıklardan
Işıklar her gece açık bırakıldığı halde
Varsın yakamı bırakmasın karanlıklar.
Bütün acılarım sevdadan olsun isterdim oysa
Neylersin Cancağızım
Hayat böyle işte
Beklediğini vermiyor kimi zaman
Sırtımı bir gün kapıya dayanmış halde
Cansız bedenimle karşında duracağım
İlk görüşte ölmüş olduğumu anlayacaksın
Sararmış yüzün ve titreyen ellerinle
Ne çok isterdim arkamdan ağlayanları görmeyi
Asfalt Caddesi'nden Bedi'üz Zaman'a doğru
Bütün çocukları yanaklarından öpmeyi
Ve nihayet
Küçük hayaller için bile
Dev umutlar besleyen
Canların çoğaldığını görmeyi
Ne çok isterim cancağızım
Ne çok
Kayıt Tarihi : 20.2.2011 02:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Nacar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/20/olumden-sonra-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!