Ölümden Öte Ne Var... Şiiri - Murat Tali

Ne ölümündeyim hayatın, ne de doğumunda.

Mevlana gibi Şeb-i Arûz yaşıyor alemi cihan. Benim ölümüme dünya halkları müzikleri ile eşlik etmeli. Dünyaya gelişim bir nedenden ise gidişimde o nedenin son bulmasındandır.

Ölümü kabullenmek mi zor geliyor oluş şeklini mi? İlk nefesi aldığında, son nefesini vereceğin belli değil miydi? Neden böyle öfke duyarsın ölüme.

Yaşama saygı duymayı unuttuğumuzdan mıdır ölümlerimiz? Hani Yaradanın takdiri idi yaşam. Hani her hayrın içinde bir şer, her şerrin içinde bir hayır var idi. Şimdi hepimiz hayrın gerçekleşmesi için mi yakıyoruz hayatı.

Dile gelsin bütün kutsal kitaplar yaşam hakkını sadece veren alır öyleyse bırakın can almayı da analara bırakın evlatlarının yaşamlarını.

Her kim olursanız olun, hangi düşünceye ait olursanız olun önce İNSAN olun sadece İNSAN...