Bir ağlama sesiyle başladı müdahale,
Ömür boyunca sürecek(!) sonsuz mücadele.
Karanlıkta görebilmek...Herkes mışıl mışıl,
Gözler ufukta iken herkesin gönlü ışıl.
Bazen nefes almadan koşulur uçuruma,
Arkada bıraktığın hiçbir şey yok ki burda.
Derler ya:Anadan geçmek,yardan ve de serden!
En ileriye koşmak...Yokluktan ve geriden...
Çocuğu Vatana kurban,ne bilirdi Anam,
Yeter ki Vatan sağ olsun,ben kefensiz yatam.
Yaşantı değil,kendimi aramaya geldim.
Kendim bendimden çok uzakta,ben bana eldim.
Bu yolculuk bilirim yollar bitmeden bitmez,
Yolumdan öte yol,beni amaca erdirmez.
Tek reçetemiz oyunu yazana iltica,
Engelin eline akmalı kezzaplı reca!
Aşk,hakikat kokuyor,Ölüm ise bir yetim;
Pençesi ensemde lakin ölümden korkan kim!
Ve sen...Sen ey sevgili! Bu sırdan öte bir sır!
Gönüller bir oldukça,geçmez bu hiçbir asır!
Kayıt Tarihi : 18.3.2014 01:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!