Gün kızıla boyanırken ufuklarda
Kalın bir perde gibi çöker gece
Usul,usul inerken yüreğime sızılar
Bir kısır döngü bu her gece
Alışamadım sensizliğe alışamadım
Isıtamadı yüreğimi ateşler
Üşüdü ellerim,üşüdü yüreğim sensiz
Ölümden öte bir acıymış bu
Ölümden öte sensizlik
Yaşadım saymam
İçinde sen olmayan anları
Sensiz geçen zamanları
Her yediğim lokma zehir
Her gittiğim yol çıkmaz
Sensiz karanlık
Sensiz zindan bu şehrin sokakları.
Kayıt Tarihi : 28.4.2009 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!