Biz bir incir çekirdeği idik,
Bir ağustos böceği.
Sıvasız evler gibiydik,
İlk günden beri.
Ne dünyada duracaktık,
Ne dolduracaktık evreni!
Ağaç gölgesinde konaklayıp
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta