Ölümden korkma Şiiri - Seyit Ahmet Polat

ÖLÜMDEN KORKMA Ölüme inanmışı, ölüm korkutmaz Bilinir fani yerde, sonsuz kalınmaz Yüzleş ölümle, kendinle ve korkunla Halim ne olur dersen, inan yaşanmaz Adamlık, koynunda ölümle yatandır. Has adamlar, toprak kesilmiş olandır Ölüm gelirse, gülüp, selam durandır Ölüm gülerse, ağlayarak yaşanmaz Ölümü öldürmeden yaşadım sanma Ölmeyi göze almadan zevke kanma Ölüm bir şekilde erişecek amma Ümit, korku arası, bil ki yaşanmaz Ölüm nedir, ölümsüzlük nedir, bir bak Yaşamak istiyorsan, sen ölmeye bak Ölüm zırhını giyip, selam dur, tak, tak Eğer ölüm gelmişse, bir an yaşanmaz Siz yaşayan ölüler, yaşadım sanma Yaşamak istiyorsan ölümden kaçma Ölüm hak, ölümsüzlük hak, artık anla Bu can sana emanet, ansız yaşanmaz Polat koca dünyaya ferman salsan da Derdim yok deme, ölüm her an ensende Yok bil de kendini özgürce gülümse Şah, padişah olsan da ölüm anlamaz A. Polat