Ölümden Haber Yok Şiiri - İrfan Kaya

Penceremde gece,
Issız, yalnız, dalgın
Ölümden hâlâ haber yok
Meraktayım.

Vadileri silkelerken uçurumlar geliyor elime
Hep düşerek uyanıyorum rüyalarımdan
Ter göğsümden akıyor
Issız, yalnız, dalgın
Ölümden hâlâ haber yok.

Avucumdaki izleri takip ederek
Korkulu bir gölge çıkıyor önüme
Tren yollarında rayları yürüyüşümden bu cesaretim
Ay ışığı vuruyor pencereme geceleri
Martıları kim korkutmuş, çığlıkları ayak ucuma düşmekte
Köpekler çılgın gibi sağa sola
Freni patlamış otomobil geçti kapım önünden
Ben hâlâ,
Issız, yalnız, dalgın
Ölümden yine haber yok.

Yolunu kaybetmiş yıldızlar düşüyor birer birer
Penceremin camları kırılıyor
Tırnaklarımla yakaladığımı elimden kaçırıyorum
Sabaha merdiven dayamış notalar
Uykumu nereye koymuştum
Bulamıyorum hüznümü çözen şifreyi

Günler acımasızca dağılıyor sokaklara
Gecenin anahtarı kayıp
Bir türlü ağlayamıyorum
Ne kadar çok istiyorum hâlbuki
Kanım fışkırsın parmaklarımın ucundan
Issız, yalnız, dalgın
Ölümden hâlâ haber yok
Uzaklarımdan yansıyor cılız bir ışık
Ah bir ölsem
Bir ölsem ah

Yağmurdan sarhoş, bir kapı açsam
Ardı cennet olsa.