Ölümden Geriye Şiiri - Eren Erimer

diz vurmuştu yokoluşunun kaygısıyla güneş ve yutuyordu onu dağ
sanal zamanlarda yaşanmış bir hayal idi şimdi o ateş topu
sarayımızdı bozkır ortasındaki ak keçeden otağ
kırlarında koşan bir deli taydık deli dolu
ateşinden yanıp tutuştuğumuz o hayalden geriye
bir verilememiş sözler bir de küller vardı artık
olgunlaşan kelimeleri dökülürken ağlayan dizelere
hep içimde sandığım hayat omuzlarımda yılkılık
bir bahar daha görür müyüm diye dilenirken hayasız bir umuda
sıcak kandilinde ısınmıştım meçhul bir han kapısında
lakin en uzağa ben gittim ama
kovdular oradan da dolmamış vadem hain dünyada