Ölümden Ders Al Şiiri - Halil Dülgar

Vücudun yapılmış etten, kemikten,
Gafletle sanırsın taştan, çelikten,
Vazgeçmemek için Rabbe kulluktan,
Musalla taşından, ölümden ders al.

Gün gelir tükenir ömür sermayen,
Sıfırlanır mal, mülk, rütbe ve payen,
Her nefis ölümü tadacak diyen,
Kur'an'dan, kitaptan, kelâmdan ders al.

Sultan Süleymanlar nerede hani?
Bu ömür vefasız, bu hayat fani;
Herkesi götürür ölüm tufanı,
Üç günlük dünyadan, âlemden ders al.

Günaha çağıran dostunu terk et,
Hevayı süsleyen şeytanı reddet,
İlimdir, ameldir en büyük servet;
Üstaddan, hocadan, âlimden ders al.

İmanları vurmuş nefis silahı,
Beşer hatırlamaz olmuş Allah'ı,
Gaflet kaybettirmiş dini, felâhı,
Şu dehşetli belâdan, elemden ders al.

Halil ömrün bitti, tükendi heyhat,
Yanıp sönen şimşek gibiydi hayat,
Yol uzun, elde yok; ne erzak, ne at,
Şu pişman, perişan halimden ders al.