Matemdir sensiz geçen günlerim
Gözlerim âmâ, yüzüne hasretim
Bütün yıllarımı senin için tükettim
Visal kaçtı, ölümden çoktan geçtim
Gönül çaresiz, kıvranır kahır içinde
Gülmeyi unut sümbül, ağla sende
Susmak meziyet mi, neden, niye?
Hicrandır asıl meziyet, sen çekme
Hasret yakar, çaresi yok, bilirim
Nicedir kahır denen hücredeyim
Kaçamam, zebanilerle çevriliyim
Visal kaçtı, ölümden çoktan geçtim
Kayıt Tarihi : 10.11.2005 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Kuyucu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/10/olumden-coktan-gectim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!