“Bir daha görüşemeyecek miyiz” diye bir ses duydum aniden;
Ürktüm bir an; derinlerden geliyordu ses...
Tekrar etti: “Bir daha görüşemeyecek miyiz” dedi;
Sustum; cevap vermedim...
Israrla konuşmak istiyor ses aynı sözleri tekrarlıyordu.
Sonunda dayanamadı ve değişti sözlerini...
“Ne kadar kaçarsan kaç geleceksin yanıma
sonunda gireceğin yer bu mezarlıktır” dedi gülümseyerek..
Cevap versem boşa gidecek; vermesem susmayacaktı...
Hiç anlamamıştı ve anlamayacaktı;
Toprağa gömmek gibi değildir birini yaşarken yüreğinde gömmek...
Yan yana aynı mezarlığa gömseler ve yeniden canlansak dahi kalp sustuysa bir kere;
Ölümden beter ölümden sessizdir o gönül hiç dile gelmeyecek...
Kayıt Tarihi : 16.1.2017 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümden beter ölümden sessizdir o gönül hiç dile gelmeyecek...
Sevmediğim insanlar var onlar benim için yaşarken gönlüm onlardan uzaklaştı
Benim için öldüler yeğenlerim yakınım olsalar bile ölsem geri dirilsem yinede
benim için onlar ölmüştür yan yana olsak bile değişen bir şey olmaz ölümden
Beter olan sevmediğin bir toplumda birlikte ve iç içe yaşam sürdür bilmektir
Kalp birine sustuysa o insan ölmüştür çok anlamlı buldum tebrikler saygılar
TÜM YORUMLAR (1)