Ölümden beter Şiiri - Eyüp Doğru

ÖLÜMDEN BETER

Bu kadar acımasız olamazsın sen.

Ben inanarak,
Güvenerek sevmiştim seni.
Hiç düşünmeden,
Ellerinle ateşlere attın beni .
Nerden bile bilirdim o taşlanmış kalbin,
Birgün hiç yok yere veda deyip,
Çekip gideceğini.
Nerden bile bilirdim.
Şimdi benimle beraber üşüyor sokaklar.
Benimle beraber ağlıyor bulutlar.
Baktığım yerlerde ,
Hattâ tüm sözlerimde bir sen vardın.
Bütün samimiyetine inanarak,
Günül kapılarımı açmıştım sana.

Sonunda kopardın içimde ki kıyameti.
Beni benliğimden aldın.
Sessiz sedasız,
Karartım sana olan sevdamı.
Artık senden geriye,
Büyük bir acı var içim de.
İsminle başlayan tüm şiirlerimi,
Yırtım,yaktım.
Birdaha geri dönmeyesin diye,
Küllerini denizlere savurdum.

Bu aralar çok durgunum.

Bir nebzede olsa,
Acılarımı dindirmeye çalışıyorum.
İçtiğim bir paket sigarayı,
Sayende iki pakete çıkardım.
Sevgim uğruna herşeyimi sana feda ettim.
Ne bir gururum kaldı,
Nede onurum.
Ben hayata,
Hayat ise bana küstü.
Bazen neden geldim dünyaya deyip,
isyanlar,
İsyanlar ediyorum....

Ne diyeyim artık sana bilmiyorum ki.
Bir sebebi vardır elbet bu gidişinin.
Belkide sevgim sana ağır
geldi, kaldıramadın.
Ben seninle uzaktan da olsa mutluydum.
Uzaktanda olsa huzurluydum.
Gel gör ki ne bir umudum,
Ne de huzurum kaldı .
Ölümden beter ettin beni ,
Ölümden beter ..
...