Ölmekten daha ağırı vardı
Öldürülmek ve ölümü beklemek
Ne kadar acımasız bir his
Boğazı iki eliyle sıkan
Enkazlar altında
Sayılamayacak kadar çok can
Akşam soğuğunda bedenin
Bir betonda acıyla savaşan
Bir umut duyulsun sesin
Sen bültenlerde can kaybı
Diye bahsettikleri, arttıkdıkları
Sayılardan çok fazlasısın
Uyku yok, ışık yok, hayat ...
Saatler geçiyor tükeniyorsun
Bir dakikadan daha az olsa da zaman
Bir felaket o zamanı asır yapan
Yuvanı mezar yapıyor birileri
Sen habersiz giriyorsun diri diri
Ölümle burun buruna
Dışarıya çıkmak için beklemek
İki ihtimalin ortasında
Umut ya da çaresizlikten delirmek...
Mucize olsun istiyorsun
Tutunsun ellerin birine
Böyle olmayacaktı, olsaydı adalet
Oysa bizi öldüren
Ellerinin kanı kurumamış cehalet.
Kayıt Tarihi : 9.11.2020 22:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
30 Ekim 2020 İzmir depreminden sonra, insanların ölümlerinin sayılarda kalması isimlerinin artık bir mezar taşında yer alacak olmasından bu durumun acısından kaynaklı yazıldı.
TÜM YORUMLAR (1)