Pişman olsan ne fayda kalbimi hüzne kestin
Bir sözünle kıydın bak,nedir bu cana kastın
Deli rüzgar misali, neden gürledin estin?
Ölüm de var unutma, yeter ettiğin zulüm
Nasıl unuttun bilmem verdiğin onca sözü
Yaktın yıllarca ahla, ağlar gönlümün gözü
Bilseydim demezdim hiç, bakışın yürek közü
Ölüm de var unutma yeter ettiğin zulüm
Aylarca dil döküp de kendine alıştırdın
Vuslata yol gösterip, özümle barıştırdın
Ne oldu şimdi bize, kalbinden ayrıştırdın
Ölüm de var unutma yeter ettiğin zulüm
Gönülden sevmiştim ben, tertemizdi ve aktı
Sana sevdam helaldi, Rabbim şahit ki, haktı
Yoktu bu aşkta suçum, benim alnım hep paktı
Ölümde var unutma yeter ettiğin zulüm
Ne yapsan da faydasız, yeminle sana dönmem
Şiir yürekli kırgın, yağmur olsan da sönmem
Bilesin yaram derin, iflah olup da onmam
Ölüm de var unutma yeter ettiğin zulüm
Kayıt Tarihi : 4.4.2017 18:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevda Doğan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/04/olumde-var-unutma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!