Ölümcül Sevgili Şiiri - Ahmet Ağır

Kaçma kurtulamazsın,
Yapışmıştır yakana bir kere
Sevdanın izleri
Her nereye kaçsan da
Kovalayacak ardından
Mazin seni.

Yeni yarınlara
Yelken açmış olsan bile,
Fırtınalar kopar
Ruhunun derinliklerinde
Istırapların dalgalanır
Azgın denizlerde
Durulmak bilmez bedeninde
Her gün ayrı sağanak olur
Yağar ince ince kalbine.

Elemli duygular sarar vücudunu
İlgisiz olursun tüm çevrene
Aslında yorgun olmasan da
Ne zaman çağırsa dostlar
Yorgunsundur
Tüm mazeretlerinde

Kapatmışsındır
Kendini evine
Vurmuşsundur kilitleri
Kapı ve pencerelerine
Çekmişsindir tüllerini
Gün ışığı
Senden izinsiz giremez
Dairenin sürgün hücrelerine

Gecenin bir vaktinde
Baskına uğratır duyguların
Direnirsin özüne
Ancak yırtıp atamazsın
Kalbinden hislerini
Bir takvim yaprağı gibi
Koparıp atamazsın
Nahoş düşüncelerini
Hiçbir şekilde kazıyamazsın
Beyninde saçak salan
Aşkın kök hücrelerini

Vazgeçtim diyerek
Vazgeçtiğini sanırsın
Kandırırsın kendini
Elveda diyerek bitirdiğini
Sanırsın bir çok kez
İhanet edersin gururuna
Zayıflığına mağlup olursun
Yenilirsin.

Hançeri saplayamazsın
Son darbeyi indiremezsin
Kalbinde yaşatırsın
Onu bilinçlice
Oysa o, ister öldürür
İster yaşatır seni
Avucundan içirse de
Kana kana içersin
Ayrılığın zehrini

Ama nedense
Hiçbir zaman unutamazsın
Aklından çıkarmak istesen de
Anımsamak istemesen de
Yok edemezsin onu,
Kaçamazsın ondan
Yıllar geçse de üzerinden
Silip atamazsın
Seni ölüme terk eden
Ölümcül sevgiliyi.