Bir Ekim soğuğu
Derin bir yarayı kanatarak
Üzerime çöküyor
Karşımda uçurumlar
Sonsuz vadilere açılıyor
Ölümcül bir virüs gibi
Ardımda meçhul kimliğim
Peşim sıra geliyor
Prangalar eskitti şair
Ben eskimeden bittim
Başaramadım yenmeyi
Mahkûmuyum yüreğimin
Azad edilmeyi bekleyen
Bir ben üşüyorum soğukta
Herkesin cebinde sıcaklık
Yoksunluk çekmiyorlar
Çıkmaz sokaklara giriyorum
Denizin maviliği aradığım
Her sokağı çıkmaz bu kentin
Saklıyorlar yüzünü denizin
Yürüdükçe yitiriyorum
Son kalan sıcaklıklarımı da
Ateşe veriyorum her yeri
Önce resimlerin tutuşuyor
21.10.1985
Kayıt Tarihi : 7.10.2013 12:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/07/olumcul-atesler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!