Ölüm Zamanı Şiiri - Murat Çimen 2

Zamansız bir zaman da sevdim seni.
Zamanla seversin belki beni.
Zaman zaman kıskandım seni.
Zamanı gelince belki anlarsın beni.

Ölüm, bir kaçış yolu.
Ölüm, bir ifade türü.
Ölüm, belki ben belki sen.
Ölüm, belki bugün belki yarın.
Ölüm, belki senle belki sensiz.

Elbet birgün tanışacağım onunla,
Yukarıdan soğuk bedenime bakacağım.
Belki bileceksin belki bilmeyeceksin,
Ama ben seni orada da seveceğim.

Ağlayan birileri olacak baş ucumda.
Sevmeyenler gelmeyecek son yolculuğuma.
Sevgilim bari sen unutma söyle,
MURAT ağlayanları sevmezdi diye.

Sen, hele sen sakın ağlama,
Kalkıpta silemem gözyaşlarını.
Sen, hele sen sakın unutma beni,
Kalkıpta kızamam sana.
Sen, hele sen benim kadar sevme kimseyi,
Kalkıpta bu kadarmıydı diyemem.

Kalksam ne olur sanki?
Sen zaten silmişsin beni.
Kalksam ne olur sanki?
Kalkabilecekmiyim ki?

Üzerimde küreklerle atılan kumlar var.
Yukarıda eşim-dostum ve SEN.
Aşağıda sevabıyla günahıyla ben.

Gördünmü Sevgilim ayrılmaya dayanamam ben..

(12-07-1995 İstanbul/Ortaköy)