Doğduğum zaman uyuyarak başladım bu yolculuğa
Fukara bir tren koltuğuydu beni götüren sonsuzluğa
Camlar bir zindan gibi kapandı birden suratıma
Ve işte böyle atıldım hayattaki ilk umutsuzluğa...
Yeşildi önce geçtiğim yerler biraz maviydi
Bulutlar kan kırmızı toprak ana maiydi
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Aydınlık gelecekler fani ve aciz sevgililer tarafından değil, Kudreti sonsuz Mahbub-u bakiler tarafından verilir ki, O da, sadece ve sadece; Kadir Mevla'ndır!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta