Ölüm Yolculugu Şiiri - Kaynakcı Hasan Öz

ÖLÜM YOLCULUGU 25,02,09
ölüm bazen isyan figanla gelir
bazen sessizce usulca sokulur
ve geride kalan
cansız soguk bedendir

sonrası herkes aglar
eş dost akraba ana baba bacı gardaş
ne var ki sen ey ölü
duymazsın o feryatları o figanları

ebedi istirahate cekilmek icin
uzun ve yorucu yolculuga cıkarsın
o süslü havalı vede cakalı
azrailin son model faytonuna

atların gökte yürüdügünü görürsün
ey faytoncu nereye gidiyoruz dersin
seninle konuşması yasaktır
susar ve yanında iki sima

iki melek görünür
yolculugun boyunca
sana eşlik eden
hem sınama dünyasında
hemde gercek dünyada

ebedi yanında olacak olan melekler
iyiligini kötülügünü yazan melekler

tebessümle bakarlar sana
acaba sıratı gece bilecek mi
tanrının huzurunda
sorulara cevap vere bilecek mi

yalan dünyada ise bir telaş
bir koşturma
topragı kazıyorlar amansızca
dokuz tahta kesilmiş

suyu ısıtılmışhoca baş ucunda
dualar ediyor
her dua sı sonrasında
ic geciriyor gencecik
gitti diye

ölüm işte kimisini
erken alıyor kimisini gec
bilinen bir gercek var
ölüm

bazen patırtı gürültüyle gelir
bazen sessizce
azrail onun işi en zor olanı
tanrının verdigini almak

tanrı azrailin günahlarını af etsin
işte hayat böyle
acayip bir yolculuk

senin ey ölü sonun
yalan dünyada bir mezar taşı
gercek dünyada sorgu ve sualler
allah rahmet eylesin seni