Ölüm Yıldönümünde Şiiri - Emre Tayfur

Unuttum sanma yarim
hep aklimdasin her an kalbimde
dualarim, umitlerim hep seninle
bekleyecegim olmeyi sana kavusmak icin
yemin ettim yarim olüm yildonümünde

dün rüyamda seni gordüm
bembeyaz bir gelinlik icinde
kinalanmis ellerinde karanfiller
heyecan doluydu gozlerinde
melek kadar guzeldin yarim
bir kelebek kadar masum
lakin kimse yoktu yaninda
koca bir salon, bos sandalyeler
alkis tutuyorlardi sanki mutluluguna
gercege inat, maddeyle dalga gecercesine
gülüyordun tüm sevecenliginle
yanaginda cikiveren gamze
nasil da yakisiyordu bir bilsen
hüzün dolu, gülmeyen yüzüne
renk katiyordu güzelligine
kirmizi karanfillerde

neden sen gelinsin
neden ben yokum yaninda
bir grift bilmeceydi
bir cevapsiz soru
birden lise yillarim geliyordu aklima
seni beklerken arsinladigim sokaklar
ya da gunesin batisini izledigimiz aksamlar
daima el ele hep o ümitle
evlenecektik ya seninle
bir sicak yuva degilmiydi hayalimiz
bir oglumuz olacakti bir de kizimiz
adlarini bile koymamismiydik
kiz olursa cigdem erkek olursa emre
unuttun mu yarim verdigin sozl
..........
..........