Ölüm Yetmiyor Şiiri - Dündar Sansur

Ve hep uçurum kenarlarında gülümsüyordun bana
Nicedir kendimi biriktiriyorum her şey aşka varır diyerek
Ve utanmadan ağlayabiliyorum artık gidişlerine
Bir tek sen çıkıyorsun şehirden tüm kalabalıklar yalnızlaşıyor
İçi boşalmış bir kente içtiğim antları kusuyorum
'yanındayım' diyorsun en yanım bayramlanıyor.

Geceleri molasız geçiyorum şehirleri
Bileti kesilen korsan yolculuklarda.
Bir aşka bir ölüm yetmiyor bu çağda
Gecemin en zifiri yanını kemiriyor sensizliğin...