Ölüm Yaygarası Şiiri - Gökhan Sillelioğlu

Ölümle yakın bir arkadaşlık kurar gibiyim.
Bu coğrafyada,
Bazı şeylerden daha hızlı yayılıyor ölüm.
Bir kimliği olmaksızın,
Yaşamakta insanların içinde;
Bir diyebilsem dilimin ucundakileri,
Bir teselli yok,
Bir güç kaynağı yok,
Ayakta durmak yok
Ama iyi bellemişiz diz çökmeyi.
Her seferinde yenilmeye mahkûm mahlûklar gibiyiz,
Antalya puslu bir dönemden geçiyor.
Omuzlar da bir naaş
Çığlık çığlığa!
Toprak bir beden daha yuttu,
Doymayacak,
Doymayacak!
Şimdi üç tane yavru annesiz kaldı;
Bu vatansız olmaya tekabül eder.
Sakın çiçeklerin suyunu eksik etmeyin,
Ruhuyla yeşerecek saksılarda..