Ölüm ve yaşam,
Bir narin çizgi,
Üstünde sen.
Ne gidecek gibisin
ne kalacak gibi.
Yaşamıyorsun,
tam haraketsiz yaşamın ortasında
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kısa anacak cok anlam yüklü bir siir olmuş tebrikler
Mahkumiyetlere tutsak bir yaşam malesef tu ki sırat köprüsünde ya da bir sevda yüreğinde yaşamak mıdır sence bu kadar acı çile ?
Çok içten ve derin duygularla yazılmış bir şiir tebrik ederim . Hani sanki böle uçurumun kenarında bir ayağı uçuruma bakan biri orda ölüm ile yaşam dansı yaparken yazılmış
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta